100 ml καυσίμου είναι αρκετά για να φτάσουμε στο φεγγάρι

Ερευνητές στην Πολυτεχνική Σχολή της Λωζάννης (EPFL) ανακοίνωσαν την ανάπτυξη ενός εξαιρετικά συμπαγούς κινητήρα δορυφόρου, που θα μπορούσε να μεταφέρει ένα διαστημόπλοιο από τη Γη σε σεληνιακή τροχιά με μόλις το ένα δέκατο του λίτρου καύσιμα.
Ο στόχος της ελβετικής ομάδας ήταν να αναπτύξουν τεχνολογίες που θα μειώσουν σημαντικά τα έξοδα για την εξερεύνηση του διαστήματος. Η μικρο-έλικα που ανέπτυξαν έχει ως στόχο να διασφαλίσει ότι το διαστημικό σκάφος μπορεί να μεταφερθεί μεταξύ των δύο τροχιών χωρίς τη χρήση μεγάλων κινητήρων και σημαντικών ποσοτήτων καυσίμων.

Η αύξηση του βάρους και του μεγέθους στα δορυφορικά συστήματα πρόωσης συνεπάγονται τη χρήση μεγαλύτερων πυραύλων, τα οποία είναι πιο ακριβά για να εκτοξευτούν από το έδαφος. Με τη χρήση μικρότερων διαστημοπλοίων και με λιγότερα καύσιμα, είναι δυνατόν να μειωθούν τα έξοδα μιας απλής εκτόξευσης, ή να εκτοξευτούν αρκετές αποστολές ταυτόχρονα.
Οι ερευνητές της EPFL λένε πως η νέα τεχνολογία τους θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τον τομέα της αστροβιολογίας, καθώς οι επιστήμονες θέλουν με ανυπομονησία να μελετήσουν τα διάφορα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του τοπίου στον Άρη, τη Σελήνη, το φεγγάρι του Δία, την Ευρώπη και τα φεγγάρια Εγκέλαδος και Τιτάνας του Κρόνου, μεταξύ άλλων.
Οι κινητήρες MicroThrust αναπτύχθηκαν από τη συνεργασία επιστημόνων στα Εργαστήρια της EPFL και τους ευρωπαίους εταίρους τους, και ζυγίζουν μόνο μερικές εκατοντάδες γραμμάρια. Είναι σε θέση να παρέχουν επαρκή ώθηση για να κινηθούν δορυφόροι έως 100 χιλιόγραμμα.
Αναλυτές στον τομέα αυτό αναμένουν ότι ο νέος κινητήρας θα χρησιμοποιηθεί στο CleanSpace One, ένα διαστημικό σκάφος που αναπτύσσεται από ερευνητές της EPFL για εφαρμογές καθαρισμού των τροχιακών συντριμμιών.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, η νέα προπέλα ζυγίζει μόλις 200 γραμμάρια, συμπεριλαμβανομένων των καύσιμων και των ηλεκτρονικών ειδών. Θα μπορούν δε να χωρέσουν σε ένα διαστημικό σκάφος μόλις 10x10x10 εκατοστά σε όγκο.
"Αυτή τη στιγμή, οι νανο-δορυφόροι έχουν κολλήσει στις τροχιές τους. Στόχος μας είναι να τους απελευθερώσουμε, "λέει ο Shea Herbert για τις πιθανές εφαρμογές αυτής της μικρο-συσκευής και των δορυφόρων που θα τροφοδοτήσουν.
Ο Shea είναι ο συντονιστής του ευρωπαϊκού πρότζεκτ MicroThrust και διευθυντής της EPFL Microsystems για διαστημικές τεχνολογίες αναφέρει το Περιοδικό Αστροβιολογίας.
«Έχουμε υπολογίσει ότι για να μπει σε σεληνιακή τροχιά ένας νανοδορυφόρος 1 kg με τον κινητήρα μας θα ταξιδεύει για περίπου έξι μήνες και θα καταναλώσει 100 χιλιοστόλιτρα καυσίμων», καταλήγει ο Muriel Richard της EPFL

ΦΑΙΔΩΝ ΑΒΟΥΡΗΣ: ΕΝΑΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΝΑΝΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Ο Φαίδων Αβούρης είναι ο τρέχων διευθυντής της IBM για την Επιστήμη και Τεχνολογία στην Νανοκλίμακα. Αυτός έλαβε το πτυχίο του στην Χημεία στο Αριστετέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης το 1969 και το διδακτορικό του στην Φυσικοχημεία από το Πανεπιστήμιο του Michigan το 1974. Αφού δούλεψε στο UCLA και στα εργαστήρια AT&T Bell, αυτός καθοδηγεί το ανωτέρω τμήμα Ερευνών της IBM από το 1978.



Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η έρευνα του Αβούρη έχει καλύψει μια ευρεία ποικιλία θεμάτων που κυμαίνονται από τις μελέτες των λέιζερ γρήγορων φαινομένων, που άπτονται φαινόμενα της φυσικής και της χημείας, της των μικροσκοπίων ανίχνευσης σήραγγος, της φασματοσκοπίας και της νανο-ηλεκτρονικής Η τρέχουσα έρευνά του στρέφεται κυρίως στις πειραματικές και θεωρητικές μελέτες των ηλεκτρικών μηχανισμών μεταφορών στα μόρια, τις ηλεκτρονικές ιδιότητες νανοσωλήνων από άνθρακα και άλλες νανοδομές. Η περαιτέρω εργασία του περιλαμβάνει σχέδια, για την επεξεργασία και τη μελέτη των μοντέλων μοριακών και ηλεκτρονικών συσκευών νανοσωλήνων από άνθρακα, και την ανάπτυξη των σχεδίων για το χειρισμό, την τροποποίηση, και τη μελέτη των υλικών στις ατομικές και νανομετρικές κλίμακες.


Ο Αβούρης έχει δημοσιεύσει περίπου 250 εργασίες στις παραπάνω περιοχές, και δημοσίευσε δύο βιβλία. Είναι συνεργάτης της Αμερικανικής Physical Society, της Αμερικανικής Vacuum Society, American Association for the Advancement of Science, της New York Academy of Sciences, και του World Technology Network. Έλαβε το Medard W. Welch Award (βραβείο του ιδρύματος), της αμερικανικής Vacuum Society, του βραβείου Feynman για τη μοριακή νανοτεχνολογία από το ίδρυμα Foresight Institute, διάφορων βραβείων "σημαντικού τεχνικού επιτεύγματος" εταιριών της ΙΒΜ, και του διακεκριμένου βραβείου αποφοίτων κολλεγίου από το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν. Εξυπηρετεί ή έχει εξυπηρετήσει σαν σύμβουλος το περιοδικό Chemical Physics Letters, το περιοδικό της Physical Chemistry, Nano Letters, Surface Review and Letters, και το διεθνές Journal of Nanotechnology. Είναι επίσης συνεκδότης της Springer series on Nanoscience.